1839 – Aleksander Edmund Becquerel, francuski fizyk odkrywa efekt fotoelektryczny. Podczas doświadczeń z elektrodami i elektrolitem zauważył, że przewodność rośnie wskutek oświetlenia układu. Francuski naukowiec miał wtedy 19 lat. Podczas eksperymentu używał różnych rodzajów światła, najlepszy efekt uzyskał przy niebieskim świetle lub promieniowaniu ultrafioletowym.
![](/portals/0/Grafiki/Wiedza/HistoriafotowoltaikiXIX/akwarium_585.png)
![](/portals/0/Grafiki/Wiedza/HistoriafotowoltaikiXIX/406px-Becquerel_in_the_lab%5B1%5D.jpg)
Aleksander Edmund Becquerel w laboratorium
Efekt fotoelektryczny (zjawisko fotoelektryczne, fotoefekt) – zjawisko fizyczne polegające na emisji elektronów z powierzchni przedmiotu, zwane również precyzyjniej zjawiskiem fotoelektrycznym zewnętrznym – dla odróżnienia od wewnętrznego. W zjawisku fotoelektrycznym wewnętrznym nośniki ładunku są przenoszone pomiędzy pasmami energetycznymi, na skutek naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym (na przykład światłem widzialnym) o odpowiedniej częstotliwości, zależnej od rodzaju przedmiotu. Emitowane w zjawisku fotoelektrycznym elektrony nazywa się czasem fotoelektronami. Energia kinetyczna fotoelektronów nie zależy od natężenia światła, a jedynie od jego częstotliwości. Gdy oświetlanym ośrodkiem jest gaz, zachodzi zjawisko fotojonizacji, natomiast gdy zachodzi zjawisko fotoelektryczne wewnętrzne, mówi się o fotoprzewodnictwie. Źródło: www.wikipedia.pl
![](/portals/0/Grafiki/Wiedza/HistoriafotowoltaikiXIX/swobodny%20elektron_402.png)
|
Przykładowy film przedstawiający doświadczenie z fizyki można obejrzeć pod adresem:
http://www.youtube.com/watch?v=Xh5O1KthgiQ
1873 - Pierwsza obserwacja efektu fotoelektrycznego w ciele stałym (selenie) przez Willoughby Smith’a. Podczas badania przewodnictwa prętów selenu odkrył, że wzrasta znacznie gdy są one oświetlone. Doświadczenie to zostało opisane przez niego w artykule „ Wpływ światła na selen podczas przepływu prądu” w gazecie Nature.
Fotografia oryginału artykułu znajduje się na stronie:
http://histv2.free.fr/selenium/smith.htm
1877 - W.G. Adams i R.E. Day obserwują zjawisko fotowoltaiczne w selenie. W rurce szklanej umieścili pręt selenu, na którego końcach zamontowali platynowe elektrody. Celem eksperymentu było sprawdzenie czy pod wpływem światła w selenie będzie wytwarzany prąd. Pozytywny wynik doświadczenia, oznaczał powstanie uproszczonego modelu ogniwa fotowoltaicznego.
1883 - Charles Fritts tworzy pierwsze ogniwo selenowe. Składa się ono z cienkiej warstwy selenu powleczonej złotem. Ogniwo to charakteryzowało się bardzo niską sprawnością zbliżoną do 1%.
![](/portals/0/Grafiki/Wiedza/HistoriafotowoltaikiXIX/mtalowaplytka_500.png)
1887 – Heinrich Hertz odkrywa, że światło ultrafioletowe wyzwala iskrę w odbiorniku z cewką. Podczas eksperymentu zaobserwował, że szyba szklana lub kwarc zmniejszają iskrę, ponieważ pochłaniają promieniowanie elektromagnetyczne.
1888 - Edward Weston rejestruje w USA patenty o numerach US389124 US389125 na ogniwo słoneczne
Strona z opisem patentu:
http://www.google.com/patents?id=rIhvAAAAEBAJ&printsec=abstract&zoom=4&hl=pl#v=onepage&q&f=false
1888 - Rosyjski uczony Aleksander Stoletov rozpoczął badania fotoefektu, odkrytego przez Herza. Wynikiem badań jest pierwsze prawo fotoefektu (zwane prawem Stoletowa), zgodnie z którym natężenie fotoprądu jest wprost proporcjonalne do intensywności padającego światła
1894 - Melvin Severy rejestruje patenty US527377 i US527379 na ogniwa słoneczne
link do opisu patentu:
http://www.google.com/patents?id=EJpFAAAAEBAJ&pg=PA1&hl=pl&source=gbs_selected_pages&cad=2#v=onepage&q&f=false
1897 - Harry Reagan rejestruje kolejny patent US588177 na ogniwo słoneczne
Link do opisu patentu:
http://www.google.com/patents/US588177?printsec=abstract&hl=pl&dq=US588177#v=onepage&q&f=false